İçeriğe atla

Belisarius Kulesi

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Sol tarafta açıkça gözüken kule Yenikapı civarındadır.

Belisarius Kulesi; adını Bizans komutanı Belisarius‘dan alan, İstanbul Yenikapı civarlarında günümüzde olmayan eski bir kuledir.

Belisarius Kulesi hakkında şu bilgiler veriliyor: "Kule kıyıdan 12 toise (20-24 m) uzakta bulunmaktadır. Türkler buraya barut yerleştirmişler ve ona Kule adını vermişlerdir. Belisarius Kulesinin amacı Theodosius limanının dalgakıranını korumaktı. Tekrar bakıldığında bu kulenin sit alanına bağlı olmadığı ancak 17. yüzyılda tamamlanan bu kulenin en azından kare planlı olduğu ortaya çıkıyor. Mazgallı pencereleri ve üst kısmında konsollu bir platformu olan üç katlı bir kuledir. Barut şarjörü olarak kullanılmış olması, bir patlama sonucu hasar görmüş ya da yok olmuş olabileceğini düşündürmektedir.

Tarihi[değiştir | kaynağı değiştir]

Belisarius Kulesi, İstanbul Boğazı’nda Kız Kulesi benzeri bir kuledir. Günümüzde bulunmayan bu yapı hakkında bazı bilgiler bulunmaktadır. Osmanlı zamanında gezginlerin çizdiği resim ve tasvirlerde çokça gözükmektedir. Kale-i Hamza olarak da adlandırılmıştır.[1]

Adını ünlü Bizans generali Belisarius'tan (ö.565) alan kule, İstanbul'daki mimari eserleri anlatan yazarlar tarafından muğlak ve çelişkili ifadelerle anıldığı için söz konusu kulenin tam olarak nerede olduğu belli değildir. Belisarius'un kuleleri ilk olarak, Marmara şehrinin surlarını inceleyen F. Dirimtekin'in (1894-1976) eserlerinde kıyı surlarına iliştirilmiş 35 ve 62 numaralı kaleler olarak, daha sonra M. Müller tarafından gösterilmiştir. Wiener (1923-1991) şehrin Marmara Surlarını araştırmıştır. Topografyayı anlatan çalışması aynı duvardaki 35 numaralı sur hissini akla getiriyor. Araştırmacıların da planlarına dahil ettiği ve kıyı sur sistemine duvarla bağlanan bir kale olarak tasvir edilen kule, duyuru yapıldığı tarihte yerinde duruyordu.

Piri Reis'in Kitab Barieh adlı eserine dayanan minyatür bir resim, coğrafi konumuna göre olması gereken yaklaşık konuma belirgin bir şekilde yerleştirilmiş bir deniz kulesini göstermektedir. Mendireğin ön yüzündeki kırmızı mürekkepli "Kule-i Hamza" kitabesiyle ve üst kayanın (adanın) üzerinde bir konsola oturan uzatılmış taban ile bu düzenli yapı vurgulanmıştır. Nakkaş Osman'ın Osmanlı Sarayı'ndaki atölyesinde yazdığı 'Hünernâme' adlı eseri resimleyen nakkaş Velikan, fetihlerin gerçekleştiği bölümlere göre İstanbul şehrinin bir haritasını sunuyor.

Harita bize, yoğun gelişmenin yanı sıra, Marmara Denizi'ne açılan birkaç liman ve 16. yüzyıldan kalma dikdörtgen mazgallı bir deniz kulesinin yanı sıra aradığımız şeyi bir kez daha gösteriyor. Yüzyılın sonunda bile hala hayatta ve iyi durumda olduğunu bir kez daha kanıtladı. Heykelin milimetrik boyutlarına rağmen, küçük bir kayalık ada üzerine, mazgallı pencereleri olan ve tepedeki kuleye entegre edilmiş, kıyı surlarından oldukça yüksek, kare şeklinde bir kulenin inşa edildiği açıkça görülüyor.

Bu belge, mimari tarzı nedeniyle surların tahkim edilmemesine rağmen kulenin 17. yüzyılın sonuna kadar ana hattını koruduğunu kanıtlıyor. Grelot'tan yaklaşık 10 yıl sonra yayınlanan 1687 tarihli başka bir çalışmada kule, ilk bilimsel haritalardan birinde yeniden karşımıza çıkıyor. İstanbul Planı, Osmanlı başkentindeki her türlü askeri istihbaratı ticari misyon adı altında Fransız devletine bildirmekle görevli olan Gravier d'Ortier'in notlarında yer almakta olup 1685 ve 1687 yıllarında gerçekleştirilmiştir[2].

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Kaynak". 29 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  2. ^ Selçuk Mülayim (31 Aralık 2015). "Belisarius Kulesi", 24. Sanat Tarihi Yıllığı. s. 79-94. 29 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2024. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]