Céline Dion

Céline Dion
Céline Dion
	Céline Dion (2008)
Genel bilgiler
Doğum	Céline Marie Claudette Dion; 30 Mart 1968 (56 yaşında); Charlemagne, Quebec, Kanada
Tarzlar	Pop, Rock
Çalgılar	Vokal, piyano
Etkin yıllar	1981-günümüz
Müzik şirketi	550/Epic/Sony (1986–2004) ; Epic (2004–2007) ; Sony/Columbia (2007-günümüz)
Resmî site	http://www.celinedion.com/
Eş	René Angélil (e. 1994)

Céline Marie Claudette Dion (d. 30 Mart 1968), Kanadalı şarkıcı ve iş insanı. Charlemagne, Québec'te geniş bir ailede doğdu. Menajeri ve gelecekteki eşi René Angélil, Dion'un ilk albümünü finanse etmek için kendi evini ipotek ettirdikten sonra Dion, Fransızca konuşulan ülkelerde çocuk yıldız hâline geldi. Dion'un uluslararası alanda tanınması, 1982 Yamaha Dünya Popüler Şarkı Festivali ile İsviçre adına yarıştığı 1988 Eurovision Şarkı Yarışması'nı kazanmasıyla gerçekleşti.^[1] 1980'lerde yayımladığı bir dizi Fransızca albümün ardından Amerika Birleşik Devletleri'nde Epic Records ile anlaştı. 1990'da Unison adını verdiği ilk İngilizce albümünü yayımladıktan sonra Kuzey Amerika'da ve İngilizce konuşulan diğer ülkelerde bilinen bir pop sanatçısı oldu.

1990'larda, Angélil'in de yardımıyla, yayımladığı İngilizce ve Fransızca albümlerle dünya genelinde ünlendi. Falling into You (1996) ve Let's Talk About Love (1997) albümleri, Amerika Birleşik Devletleri'nde elmas sertifika alırken D'eux (1995), tüm zamanların en çok satan Fransızca albümü oldu. Dion ayrıca "The Power of Love", "Think Twice", "Because You Loved Me", "It's All Coming Back to Me Now", "My Heart Will Go On"^[2] ve "I'm Your Angel" gibi şarkılarıyla dünya genelinde bir numarada yer aldı. Ancak 1999'da, kariyerine ara verip kanser teşhisi konan eşiyle zaman geçireceğini açıkladı. 2002'de müziğe geri döndü ve Paradise, Nevada'daki The Colosseum at Caesars Palace adlı mekânda düzenlenen A New Day... (2003-07) konserlerini gerçekleştirdi. Bu konserler $385 milyon hasılatla tüm zamanların en başarılı yerleşik gösterisi oldu.

Dion'un müziği rock ve R&B'den gospel müziği ve klasik müziğe uzanan tarzlardan etkilendi. Şarkıları çoğunlukla İngilizce ve Fransızca olan Dion; İspanyolca, İtalyanca, Almanca, Latince, Japonca ve Çince şarkılar da söylemektedir. Albümleri farklı eleştiriler almasına rağmen Dion, pop müziğin en etkili seslerinden biri kabul edilmektedir. Aralarında Yılın Albümü ve Yılın Kaydı'nın da bulunduğu beş Grammy Ödülü kazandı. Amerika Birleşik Devletleri'nde Nielsen SoundScan döneminin en çok satan ikinci kadın sanatçısıdır. Avrupa'da 50 milyondan fazla albüm satması nedeniyle 2003'te Uluslararası Fonogram Endüstrisi Federasyonu tarafından onurlandırıldı. Dünya genelinde sattığı 200 milyondan fazla kayıt ile hâlen en çok satan Kanadalı sanatçı ve tüm zamanların en çok satan sanatçılarından biri konumundadır.

Hayatı ve kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]

2011-14: Celine, Sans attendre ve Loved Me Back to Life[değiştir | kaynağı değiştir]

"Parler à mon père" (Talk to My Father), Celine Dion'un 5 Kasım 2012'de çıkan Fransızca albümü Sans attendre'den ilk single.^[3]^[4]

"Parler à mon père", Jacques Vénéruso ve şarkının ortak yapımcısı olan Patrick Hampartzoumian tarafından yazıldı. Radyo prömiyeri 2 Temmuz 2012'de yapılan şarkı, aynı gün Fransızca konuşan ülkelerde dijital single olarak iTunes üzerinden satışa çıktı.^[3] Vénéruso daha önce de Celine Dion ile çalışmıştı. Prodüktörlüğünü yaptığı diğer şarkılar: "Sous le vent," "Tout l'or des hommes" ve "Je ne vous oublie pas".^[4]

Celine Dion, 2012 yılında aynı zamanda bir İngilizce albüm çıkardı. Fransızca albümden 1 ay sonra çıkan bu albümün yarısı Celine Dion'un kapalı gişe Las Vegas konserlerinde seslendirdiği şarkıların stüdyo versiyonlarından; diğer bölümü ise yeni şarkılardan oluşur. İngilizce albümün adı "Water And a Flame" olarak açıklandı.^[5]

Özel hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

14 çocuğun en küçüğü olan Dion, ikinci el elbiseler giyerek ve birkaç kız kardeşle aynı yatağı paylaşarak büyüdü.^[6] Bebekken beşikten tasarruf etmek için çekmecede uyurdu.^[7] Okulda zorbalığa maruz kaldı ve dişleri ve sıska yapısı nedeniyle "Vampir" olarak adlandırıldı. Hatta yerel magazin dergileri, kariyerinin gençlik yıllarında ona "Köpek Dion" adını bile vermişti. Sık sık okuldan eve koşarak bodrumda erkek ve kız kardeşleriyle birlikte müzik çalmaktan söz ederdi. Daha sonra otobiyografisinde "Okuldan nefret ediyordum" diye yazacaktı. "Her zaman yetişkinler ve benden çok daha büyük çocuklarla çevrili olarak yaşadım. Bilmem gereken her şeyi onlardan öğrendim. Bana kalırsa gerçek hayat onların etrafındaydı." Dion'un annesi Thérèse, Celine'e hamileyken Dion'un en büyük kız kardeşi zaten yirmili yaşlarındaydı, evliydi ve ilk çocuğuna hamileydi.^[8]

Aralık 2022'de Dion, kendisine kaslarını etkileyen nörolojik bir hastalık olan Katı kişi sendromu teşhisi konulduğunu açıkladı.^[9]^[10]

Diskografi[değiştir | kaynağı değiştir]

Fransızca stüdyo albümleri

İngilizce stüdyo albümleri

Unison (1990)
Celine Dion (1992)
The Colour of My Love (1993)
Falling into You (1996)
Let's Talk About Love (1997)
These Are Special Times (1998)
A New Day Has Come (2002)
One Heart (2003)
Miracle (2004)
Taking Chances (2007)
Loved Me Back to Life (2013)
Courage (2019)

Turneler[değiştir | kaynağı değiştir]

Les chemins de ma maison (1983–1984)
Céline Dion en concert (1985)
Tournée Incognito (1988)
Unison Tour (1990–1991)
Celine Dion in Concert (1992–1993)
The Colour of My Love Tour (1994–1995)
D'eux Tour (1995–1996)
Falling into You: Around the World (1996–1997)
Let's Talk About Love World Tour (1998–1999)
Taking Chances World Tour (2008–2009)
Tournée Européenne 2013
Summer Tour 2016
Celine Dion Live 2017
Celine Dion Live 2018
Courage World Tour (2019–2020)

Filmografi[değiştir | kaynağı değiştir]

Touched by an Angel
The Nanny
All My Children
La fureur de Céline
Des fleurs sur la neige
Quest for Camelot as Juliana (singing voice)
Behind the Music
Céline sur les Plaines
Celine: Through the Eyes of the World
Sur la piste du Marsupilami
Hell's Kitchen
Muppets Most Wanted
Love Again

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ "1988 yılında düzenlenen Eurovision Şarkı Yarışması'nı Celine Dion tarafından seslendirilen Ne partez pas sans moi şarkısı ile kazanan ülke hangisidir? - NTV Haber". 14 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2024.
^ "Celine Dion ne oldu, hasta mı? İşte son hali: Celine Dion kimdir, kaç yaşında, şarkıları neler?". 14 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2024.
^ ^a ^b "Sneak Preview of Celine's New Single "Parler à mon père"". celinedion.com. 29 Haziran 2012. 1 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2012.
^ ^a ^b ""Le grand retour de Celine Dion/". sonymusic.fr. 11 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2012.
^ [1]^{[ölü/kırık bağlantı]}
^ Bullock, Maggie (5 Eylül 2019). "Vanity Fair 2019 Best Dressed List". Vanity Fair. Erişim tarihi: 17 Eylül 2019.
^ Heilpern, John (14 Aralık 2011). "Caesars Princess". Vanity Fair. Erişim tarihi: 17 Eylül 2019.
^ Germain, Georges-Hébert (2006). Thérèse Dion : La Vie Est un Beau Voyage. Montreal: Libre Expression. ISBN 2764802978. Geçersiz |url-erişimi=registration (yardım)
^ "Céline Dion on Instagram: "‼️ Celine Dion reschedules Spring 2023 shows to 2024, and cancels eight of her summer 2023 shows. ‼️ « 'I've been dealing with problems with my health for a long time, and it's been really difficult for me to face these challenges and to talk about everything that I've been going through…It hurts me to tell you that I won't be ready to restart my tour in Europe in February." - Céline More info in the bio"". Instagram (İngilizce). Erişim tarihi: 8 Aralık 2022.
^ Respers France, Lisa (8 Aralık 2022). "Celine Dion reveals she has a rare neurological syndrome". CNN.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Vikipedi'nin kardeş projelerinden Céline Dion hakkında daha fazla bilgi edinin
	Commons'ta dosyalar
	Vikisöz'de alıntılar

Ödüller ve başarılar
Önce gelen Johnny Logan with "Hold Me Now"	Eurovision Şarkı Yarışması birincisi 1988	Sonra gelen Riva with "Rock Me"
Önce gelen: Carol Rich	Eurovision Şarkı Yarışması'nda İsviçre 1988	Sonra gelen: Furbaz

[1] "1988 yılında düzenlenen Eurovision Şarkı Yarışması'nı Celine Dion tarafından seslendirilen Ne partez pas sans moi şarkısı ile kazanan ülke hangisidir? - NTV Haber". 14 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2024.

[2] "Celine Dion ne oldu, hasta mı? İşte son hali: Celine Dion kimdir, kaç yaşında, şarkıları neler?". 14 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2024.

[celinedion-3] "Sneak Preview of Celine's New Single "Parler à mon père"". celinedion.com. 29 Haziran 2012. 1 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2012.

[sonymusicfrance-4] ""Le grand retour de Celine Dion/". sonymusic.fr. 11 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2012.

[5] [1]^{[ölü/kırık bağlantı]}

[6] Bullock, Maggie (5 Eylül 2019). "Vanity Fair 2019 Best Dressed List". Vanity Fair. Erişim tarihi: 17 Eylül 2019.

[7] Heilpern, John (14 Aralık 2011). "Caesars Princess". Vanity Fair. Erişim tarihi: 17 Eylül 2019.

[8] Germain, Georges-Hébert (2006). Thérèse Dion : La Vie Est un Beau Voyage. Montreal: Libre Expression. ISBN 2764802978. Geçersiz |url-erişimi=registration (yardım)

[9] "Céline Dion on Instagram: "‼️ Celine Dion reschedules Spring 2023 shows to 2024, and cancels eight of her summer 2023 shows. ‼️ « 'I've been dealing with problems with my health for a long time, and it's been really difficult for me to face these challenges and to talk about everything that I've been going through…It hurts me to tell you that I won't be ready to restart my tour in Europe in February." - Céline More info in the bio"". Instagram (İngilizce). Erişim tarihi: 8 Aralık 2022.

[10] Respers France, Lisa (8 Aralık 2022). "Celine Dion reveals she has a rare neurological syndrome". CNN.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

g t d Yılın Albümü Grammy Ödülü
1958–1979	The Music from Peter Gunn – Henry Mancini (1958) Come Dance with Me! – Frank Sinatra (1959) The Button-Down Mind of Bob Newhart – Bob Newhart (1960) Judy at Carnegie Hall – Judy Garland (1961) The First Family – Vaughn Meader (1962) The Barbra Streisand Album – Barbra Streisand (1963) Getz/Gilberto – Stan Getz & João Gilberto (1964) September of My Years – Frank Sinatra (1965) A Man and His Music – Frank Sinatra (1966) Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band – The Beatles (1967) By the Time I Get to Phoenix – Glen Campbell (1968) Blood, Sweat & Tears – Blood, Sweat & Tears (1969) Bridge over Troubled Water – Simon & Garfunkel (1970) Tapestry – Carole King (1971) The Concert for Bangladesh – George Harrison & Friends (1972) Innervisions – Stevie Wonder (1973) Fulfillingness' First Finale – Stevie Wonder (1974) Still Crazy After All These Years – Paul Simon (1975) Songs in the Key of Life – Stevie Wonder (1976) Rumours – Fleetwood Mac (1977) Saturday Night Fever – Various Artists (1978) 52nd Street – Billy Joel (1979)
1980–1999	Christopher Cross – Christopher Cross (1980) Double Fantasy – John Lennon & Yoko Ono (1981) Toto IV – Toto (1982) Thriller – Michael Jackson (1983) Can't Slow Down – Lionel Richie (1984) No Jacket Required – Phil Collins (1985) Graceland – Paul Simon (1986) The Joshua Tree – U2 (1987) Faith – George Michael (1988) Nick of Time – Bonnie Raitt (1989) Back on the Block – Quincy Jones and Various Artists (1990) Unforgettable... with Love – Natalie Cole (1991) Unplugged – Eric Clapton (1992) The Bodyguard – Whitney Houston (1993) MTV Unplugged – Tony Bennett (1994) Jagged Little Pill – Alanis Morissette (1995) Falling into You – Celine Dion (1996) Time Out of Mind – Bob Dylan (1997) The Miseducation of Lauryn Hill – Lauryn Hill (1998) Supernatural – Santana (1999)
2000–2019	Two Against Nature – Steely Dan (2000) O Brother, Where Art Thou? – Various Artists (2001) Come Away with Me – Norah Jones (2002) Speakerboxxx/The Love Below – Outkast (2003) Genius Loves Company – Ray Charles & Various Artists (2004) How to Dismantle an Atomic Bomb – U2 (2005) Taking the Long Way – Dixie Chicks (2006) River: The Joni Letters – Herbie Hancock (2007) Raising Sand – Robert Plant & Alison Krauss (2008) Fearless – Taylor Swift (2009) The Suburbs – Arcade Fire (2010) 21 – Adele (2011) Babel – Mumford & Sons (2012) Random Access Memories – Daft Punk (2013) Morning Phase – Beck (2014) 1989 – Taylor Swift (2015) 25 – Adele (2016) 24K Magic – Bruno Mars (2017) Golden Hour – Kacey Musgraves (2018) When We All Fall Asleep, Where Do We Go? – Billie Eilish (2019)
2020–günümüz	Folklore – Taylor Swift (2020) We Are – Jon Batiste (2021) Harry's House – Harry Styles (2022) Midnights – Taylor Swift (2023)

g t d Yılın Kaydı Grammy Ödülü
1958–1979	"Nel Blu Dipinto Di Blu (Volare)" by Domenico Modugno (1958) "Mack the Knife" by Bobby Darin (1959) "Theme from A Summer Place" by Percy Faith (1960) "Moon River" by Henry Mancini (1961) "I Left My Heart in San Francisco" by Tony Bennett (1962) "Days of Wine and Roses" by Henry Mancini (1963) "The Girl from Ipanema" by Astrud Gilberto & Stan Getz (1964) "A Taste of Honey" by Herb Alpert & the Tijuana Brass (1965) "Strangers in the Night" by Frank Sinatra (1966) "Up, Up and Away" by The 5th Dimension (Billy Davis Jr., Florence LaRue, Marilyn McCoo, Lamonte McLemore & Ron Townson) (1967) "Mrs. Robinson" by Simon & Garfunkel (Art Garfunkel & Paul Simon) (1968) "Aquarius/Let the Sunshine In" by The 5th Dimension (Billy Davis Jr., Florence LaRue, Marilyn McCoo, Lamonte McLemore & Ron Townson) (1969) "Bridge over Troubled Water" by Simon & Garfunkel (Art Garfunkel & Paul Simon) (1970) "It's Too Late" by Carole King (1971) "The First Time Ever I Saw Your Face" by Roberta Flack (1972) "Killing Me Softly with His Song" by Roberta Flack (1973) "I Honestly Love You" by Olivia Newton-John (1974) "Love Will Keep Us Together" by Captain & Tennille (Daryl Dragon & Toni Tennille) (1975) "This Masquerade" by George Benson (1976) "Hotel California" by Eagles (Don Felder, Glenn Frey, Don Henley, Randy Meisner & Joe Walsh) (1977) "Just the Way You Are" by Billy Joel (1978) "What a Fool Believes" by The Doobie Brothers (Jeffrey Baxter, John Hartman, Keith Knudsen, Michael McDonald, Tiran Porter & Patrick Simmons) (1979)
1980−1999	"Sailing" by Christopher Cross (1980) "Bette Davis Eyes" by Kim Carnes (1981) "Rosanna" by Toto (David Hungate, Bobby Kimball, Steve Lukather, David Paich, Jeff Porcaro & Steve Porcaro) (1982) "Beat It" by Michael Jackson (1983) "What's Love Got to Do with It" by Tina Turner (1984) "We Are the World" by USA for Africa (1985) "Higher Love" by Steve Winwood (1986) "Graceland" by Paul Simon (1987) "Don't Worry, Be Happy" by Bobby McFerrin (1988) "Wind Beneath My Wings" by Bette Midler (1989) "Another Day in Paradise" by Phil Collins (1990) "Unforgettable" by Natalie Cole with Nat King Cole (1991) "Tears in Heaven" by Eric Clapton (1992) "I Will Always Love You" by Whitney Houston (1993) "All I Wanna Do" by Sheryl Crow (1994) "Kiss from a Rose" by Seal (1995) "Change the World" by Eric Clapton (1996) "Sunny Came Home" by Shawn Colvin (1997) "My Heart Will Go On" by Celine Dion (1998) "Smooth" by Santana (Rodney Holmes, Tony Lindsay, Karl Perazzo, Raul Rekow, Benny Rietveld, Carlos Santana & Chester Thompson) featuring Rob Thomas (1999)
2000−2019	"Beautiful Day" by U2 (Bono, Adam Clayton, The Edge & Larry Mullen Jr.) (2000) "Walk On" by U2 (Bono, Adam Clayton, The Edge & Larry Mullen Jr.) (2001) "Don't Know Why" by Norah Jones (2002) "Clocks" by Coldplay (Guy Berryman, Jon Buckland, Will Champion, Phil Harvey & Chris Martin) (2003) "Here We Go Again" by Ray Charles & Norah Jones (2004) "Boulevard of Broken Dreams" by Green Day (Billie Joe Armstrong, Mike Dirnt & Frank Edwin Wright III) (2005) "Not Ready to Make Nice" by Dixie Chicks (Martie Maguire, Natalie Maines & Emily Robison) (2006) "Rehab" by Amy Winehouse (2007) "Please Read the Letter" by Alison Krauss & Robert Plant (2008) "Use Somebody" by Kings of Leon (Caleb Followill, Jared Followill, Matthew Followill & Nathan Followill) (2009) "Need You Now" by Lady Antebellum (Hillary Scott, Charles Kelley & Dave Haywood) (2010) "Rolling in the Deep" by Adele (2011) "Somebody That I Used to Know" by Gotye featuring Kimbra (2012) "Get Lucky" by Daft Punk (Thomas Bangalter & Guy-Manuel de Homem-Christo) featuring Pharrell Williams & Nile Rodgers (2013) "Stay with Me" (Darkchild version) by Sam Smith (2014) "Uptown Funk" by Mark Ronson featuring Bruno Mars (2015) "Hello" by Adele (2016) "24K Magic" by Bruno Mars (2017) "This Is America" by Childish Gambino (2019) "Bad Guy" by Billie Eilish (2019)
2020−günümüz	"Everything I Wanted" by Billie Eilish (2020) "Leave the Door Open" by Silk Sonic (2021) "About Damn Time" by Lizzo (2022) "Flowers" by Miley Cyrus (2023)

g t d En İyi Pop Vokal Albüm Grammy Ödülü
1960-2000	Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band – The Beatles (1967) Longing in Their Hearts – Bonnie Raitt (1994) Turbulent Indigo – Joni Mitchell (1995) Falling into You – Celine Dion (1996) Hourglass – James Taylor (1997) Ray of Light – Madonna (1998) Brand New Day – Sting (1999) Two Against Nature – Steely Dan (2000)
2001-2020	Lovers Rock – Sade (2001) Come Away with Me – Norah Jones (2002) Justified – Justin Timberlake (2003) Genius Loves Company – Ray Charles ve çeşitli sanatçılar (2004) Breakaway – Kelly Clarkson (2005) Continuum – John Mayer (2006) Back to Black – Amy Winehouse (2007) Rockferry – Duffy (2008) The E.N.D. – Black Eyed Peas (2009) The Fame Monster – Lady Gaga (2010) 21 – Adele (2011) Stronger – Kelly Clarkson (2012) Unorthodox Jukebox – Bruno Mars (2013) In the Lonely Hour – Sam Smith (2014) 1989 – Taylor Swift (2015) 25 – Adele (2016) ÷ – Ed Sheeran (2017) Sweetener – Ariana Grande (2018) When We All Fall Asleep, Where Do We Go? – Billie Eilish (2019) Future Nostalgia – Dua Lipa (2020)
2021-günümüz	Sour – Olivia Rodrigo (2021) Harry's House – Harry Styles (2022) Midnights – Taylor Swift (2023)