Tayvan

Bağlantıları değiştir
Vikipedi, özgür ansiklopedi
"Çin Cumhuriyeti" buraya yönlendirilmektedir. 1912-1949 yılları arasında Çin anakarasını yöneten devlet için Çin Cumhuriyeti (1912-1949) sayfasına bakınız.
Bu madde Çin Cumhuriyeti hakkındadır. Çin Halk Cumhuriyeti için Çin sayfasına bakınız.
Çin Cumhuriyeti
中華民國 (Çince)
Zhōnghuá Mínguó (Pinyin)
{{{arma_açıklaması}}}
Arma
Millî marş
中華民國國歌
Zhōnghuá Mínguó Guógē
"Çin Cumhuriyeti Ulusal Marşı"
Bayrak marşı
中華民國國旗歌
Zhōnghuá Míngúo Gúoqígē
"Çin Cumhuriyeti Ulusal Bayrak Marşı"
Ulusal mühür
中華民國之璽
Çin Cumhuriyeti Mührü
Ulusal çiçek
梅花
Erik çiçeği
Çin Cumhuriyeti konumu (yeşil)
Çin Cumhuriyeti konumu (yeşil)
BaşkentTaipei
En büyük şehirYeni Taipei
Resmî dil(ler)Standart Çince
DemonimÇinli
HükûmetÜniter yarı başkanlık sistemli cumhuriyet
Lai Ching-te
Hsiao Bi-khim
• Başbakan
Cho Jung-tai
Han Kuo-yu
Hsu Tzong-li
Tarihçe 
10 Ekim 1911
• Tayvan'ın kontrolü
25 Ekim 1945
25 Aralık 1947
20 Mayıs 1948
7 Aralık 1949
25 Ekim 1971
• Boğazlar Yasası'nın yürürlüğe girmesi
31 Temmuz 1992
Yüzölçümü
• Toplam
36.197 km2 (137.)
• Su (%)
10,34
Nüfus
• 2021 tahminî
23.451.837
• 2021 sayımı
23.123.866[1] (56.)
GSYİH (SAGP)2021 tahminî
• Toplam
artış $1,4 trilyon (19.)
• Kişi başına
artış $59.398 (13..)
GSYİH (nominal)2022 tahminî
• Toplam
artış $850,5 milyar[2] (20.)
• Kişi başına
artış $36.227[2] (29.)
Gini (2017)34.1
orta
İGE (2019)0.916
çok yüksek · 23.
Para birimiYeni Tayvan doları (TWD)
Zaman dilimiUTC+8 (CST)
Trafik akışısağ
Telefon kodu+886
İnternet alan adı.tw

Tayvan ya da resmî adıyla Çin Cumhuriyeti (Basitleştirilmiş Çince: 中华民国; Geleneksel Çince: 中華民國; pinyin: Zhōnghuá Mínguó), Tayvan Adası ile Penghu, Kinmen, Matsu ve bazı diğer adacıklarda yerleşik bir Doğu Asya ada ülkesi. Tayvan resmî olarak, Çin'i yöneten Çin Komünist Partisi'ni Çin anakarasında işgalci güç olarak kabul eder. 1949 yılından günümüze kadar sık sık Çin Halk Cumhuriyeti ile olan rekabetiyle gündeme gelen Tayvan yönetimi, Çin anakarasında kontrol ve yönetim hakkı iddia ederek kendini gerçek Çin olarak tanımlar.

1912'de bugünkü Çin topraklarında "Çin Cumhuriyeti" ismiyle kurulan ve günümüzde Tayvan olarak bilinen ülke, Birleşmiş Milletler kurucu üyesiydi. Çin Cumhuriyeti, Tayvan adası da dahil olmak üzere çevre adaları II. Dünya Savaşı sonrasında sınırları içerisine dâhil etmişti. 1949 yılındaki Çin İç Savaşı'nı Çin Milliyetçi Partisi'nin (Kuomintang) kaybetmesi üzerine Çin toprakları Çin Komünist Partisi yönetimine girdi ve komünist parti tarafından Çin Halk Cumhuriyeti kuruldu. Çin Milliyetçi Partisi lideri Çan Kay Şek Tayvan adasına kaçtı ve Çin Cumhuriyeti'nin burada devam ettiğini dünyaya ilan etti.

1949 yılındaki bu yeniden kuruluş başta Batılı ülkeler olmak üzere Dünya devletlerinin çoğunluğu tarafından kabul gördü. 1971 yılına gelindiğinde değişen Dünya dengeleri nedeniyle Çin Cumhuriyeti (Tayvan) Birleşmiş Milletler'den çıkarıldı ve yerine ÇHC dahil edildi. Günümüzde Çin Cumhuriyeti sadece 23 ülke tarafından tanınmaktadır; ancak birçok ülke gayriresmî olarak ekonomik ve kültürel ilişkilerde bulunur. Günümüzde Çin ifadesi genellikle Çin Halk Cumhuriyeti'ni ifade etmek için kullanılırken Çin Cumhuriyeti'ne ise Tayvan denmektedir. Bunun yanında Tayvan, uluslararası kuruluşlara Çin Taypesi (Chinese Taipei) adı ile üye olmuştur. Nüfusunun %90'ından fazlası Han Çinlisi olan bu ada Çin Halk Cumhuriyeti ile yoğun ticarî ilişkilerde bulunmakla birlikte kıta devleti ile karşılıklı silahlanma durumu da söz konusudur. Tayvan'ın en fazla mal ihraç ettiği ülke Çin olmasına rağmen uluslararası tanınma çabaları ile BM üyeliği istekleri Çin Halk Cumhuriyeti'nin veto ve tehditleri ile karşılaşmaktadır.[3]

Tarihi[değiştir | kaynağı değiştir]

Çin tarihi
Çin Tarihi
Çin Tarihi
İlk Çağ
Orta Çağ
Yeni Çağ
Yakın Çağ

Boxer Ayaklanması'nı takiben 1911'de Çing Hanedanlığı'nın devrilmesiyle Milliyetçi Parti lideri Sun Yat-sen'in çalışmalarıyla kurulmuş ve Çin'in 2000 yıllık imparatorluk yönetimini sona erdirmiştir. İlk başkanı Sun Yat-sen kısa süre sonra görevden çekilince yerine General Yuan Shikai geçmiş ve bir süre sonra diktatörlük eğilimleriyle ülkeyi yeniden zor bir sürece sokmuştur. 1916'da Yuan'ın ölmesiyle iyice gerilen atmosferde yabancı karşıtlığı artmış ve 4 Mayıs 1919'da öğrencilerin yabancı malları boykot ettiği bir ayaklanma patlak vermiştir.[4]

Çin Komünist Partisi'nin kurulması[değiştir | kaynağı değiştir]

Rusya'daki Bolşevik devrimin başarısından cesaret alan bir grup aydın 1921'de Çin Komünist Partisi'ni kurmuştur. Üyeleri arasında Zhou En Lai ve Mao Zedong gibi daha sonradan büyük önem kazanacak olan isimler bulunmaktadır. Çin Komünist Partisi ile Sun Yat-sen'in kurduğu Çin Milliyetçi Parti arasında ilişkiler başlarda iyi olsa da 1925'te Yat-sen'in ölmesiyle bu ilişkiler bozulmuştur. Sun Yat-sen'in yerine geçen Çan Kay Şek, Çin Komünist Partisi'nin aksine Batı'ya yaklaşmaktan yana olduğu için iki parti karşı karşıya gelmiştir. Bir komünist ihtilâlinden korkan Çan Kay Şek önce davranmış olmak için 1927'de birçok komünisti öldürtmüştür. Bu gerilim, ülkeyi milliyetçiler ve komünistler arasında uzun süren Çin İç Savaşı'na sürüklemiştir.[5]

1931 yılında komünistler, Jiangxi eyaletinin Ruijin kentinde bir Çin-Sovyet hükûmeti kurdu. Çan Kay Şek'in sürekli saldırılarına hedef olan eyalette eşit olmayan şartlarda gerçekleşen çatışmalarda 1934'te komünistler iyice zor duruma düştüler. Bu yenilgi durumu Mao'nun Çin'e uygun olmayan Sovyet yöntemleri bırakıp kendilerine özgü yöntemler meydana getirmesi gerektiği fikriyle ön plâna çıkmasını sağlamıştır. Mao, çoğunluğun köylü olduğu Çin'de kentlerden vazgeçip hareketi kırsal kesime taşımıştır. Kırsal gerilla taktikleri uygulamaya başlayan Mao 1934'te, 90.000-100.000 askerle uzun sürecek bir harekât başlatmış, bir yandan milliyetçilerle, bir yandan da yerel beylerle savaşarak 1936'da sadece birkaç bin askerle Yenan'a ulaşmıştır.[6]

Japon İşgali[değiştir | kaynağı değiştir]

Bu arada İmparator Hirohito yönetiminde gittikçe güçlenen ve emperyalist hedefleri doğrultusunda Çin'in kuzey bölgesi Mançurya'yı ele geçirmek isteyen Japonya, 1931 yılında[7] Çin'i işgale başlar. Kısa sürede Mançurya'yı ele geçiren ve Mançukuo adıyla kendisine bağlı uydu bir devletçik kuran Japonlara karşı bir halk direnişi başlar. Bu bağımsızlık savaşını örgütleyen Mao Zedong önderliğindeki Çin Komünist Partisi, halk içerisinde taraftar toplar. 1941 yılında İngiltere ve Amerika savaşa Çin'in yanında girer. 1945 yılında Sovyetler Birliği'nin müdahalesi ve Hiroşima ve Nagasaki'ye atom bombası atılması sonucunda Japonlar geri çekilir. Japonların çekilmesiyle komünistler ve milliyetçiler arasındaki gerilim yeniden ortaya çıkar.

Çin-Japon Savaşı özellikle Çin Komünist Partisi'nin işine yaramıştır. Savaş boyunca günden güne halkın desteğini kazanan Çin Halk Cumhuriyeti, Japon askerlerinden kalan silahlar sayesinde düzenli bir ordu hâline gelen komünist kuvvetler, Sovyetler Birliği'in de Mançurya'ya yardıma gelmesiyle daha zengin eyaletlerde de etkilerini arttırmaya başlamışlardır. 1948'den itibaren Mao taktik değiştirir ve hem askerî gücüyle, hem de halkçı politikalarla kısa sürede ülkede kontrolü eline alır. 1949'da önce Pekin'i, daha sonra diğer birçok önemli şehri eline geçiren Mao, 1 Ekim 1949'da Çin'i kurar.

Bağımsızlık savaşında komünistleri cephe gerisinden vurarak ülke savunmasında zayıflığa sebep olan milliyetçi yönetim, daha sonra arkasına ABD'yi alarak halkın tepkisini çekmeye devam eder. Halk desteğinin ÇHC'ya kaymasından dolayı otoritesini korumak için girişimlere yönelen Çan Kay Şek önderliğindeki parti yönetimi, 1949 yılında kesin yenilgiye uğrar. Formoza adasına (Tayvan) kaçan Çan Kay Şek ise burada 1928 Çin Cumhuriyeti'nin devamı olduğu iddiasıyla bir hükûmet kurar.

Coğrafya[değiştir | kaynağı değiştir]

Tayvan'ın idarî birimlerini gösteren tıklanabilir harita
Tayvan'ın doğuda çoğunlukla dağlık olduğunu ve batıda hafif eğimli ovalar olduğunu gösteren bir uydu görüntüsü. Penghu Adaları ana adanın batısındadır.

Çin Halk Cumhuriyeti tarafından kontrol edilen arazi, 36.193 kilometrekarelik birleşik alana sahip 168 adadan oluşur.[8][9]

Tarihsel olarak Formosa denilen ana ada, 35.808 kilometrekare büyüklüğünde ve Çin anakarası'nın güneydoğu kıyısından Tayvan Boğazı boyunca yaklaşık 180 kilometre (112 mi) uzanan bu alanın yüzde 99'unu oluşturur. Kuzeyinde Doğu Çin Denizi, doğusunda Filipin Denizi, güneyinde Luzon boğazı ve güneybatısında Güney Çin Denizi yer alır. Tayvan Boğazı'ndaki Penghu Adaları, Çin kıyılarına yakın Kinmen, Matsu ve Wuqiu adaları ve bazı Güney Çin Denizi adaları dahil olmak üzere daha küçük adaları da vardır.

Ana ada, eğimli bir fay bloğu olup çoğunlukla doğu kıyısına paralel beş engebeli sıradağdan oluşan doğudaki üçte ikisi arasındaki zıtlıkla ve Tayvan nüfusunun çoğunluğunun ikamet ettiği batıdaki üçüncü bölgenin düz ila hafif inişli çıkışlı ovaları ile tanımlanır. En yükseği 3.952 m (12.966 ft)‘lik Yushan olan ve Tayvan'ı dünyanın dördüncü en yüksek adası yapan 3.500 metrenin üzerinde birkaç zirvesi vardır. Bu sıraları oluşturan tektonik sınır hala aktiftir ve ada, birkaçı oldukça yıkıcı birçok depremi yaşamaktadır. Ayrıca Tayvan Boğazı'nda birçok aktif denizaltı yanardağı vardır.

Jian Nan subtropikal yaprak dökmeyen ormanları, Güney Çin Denizi Adaları, Güney Tayvan muson yağmur ormanları ve Tayvan subtropikal yaprak dökmeyen ormanları olmak üzere Tayvan’ın dört karasal ekolojik bölgesi vardır.[10] Doğudaki dağlar yoğun şekilde ormanlıktır ve çok çeşitli yaban hayatına ev sahipliği yaparken batı ve kuzey ovalarında ise arazi kullanımı yoğundur. Ülkenin, 2019 Orman Peyzaj Bütünlük Endeksi ortalama puanı 6,38/10 idi ve 172 ülke arasında dünyada 76. sıradaydı.[11]

İklim[değiştir | kaynağı değiştir]

Tayvan'ın Köppen iklim sınıflandırması

Tayvan, Yengeç Dönencesi'ndedir ve genel iklimi deniz tropikaldir.[12] Kuzey ve orta bölgeler subtropikal, güneyi tropikal, dağlık bölgeler ise ılımandır.[13] Adanın ortalama yağış miktarı yılda 2.600 milimetre (100 inç)’dir.

Yağmur mevsimi, Mayıs ve Haziran aylarında Doğu Asya musonunun başlangıcıyla aynı zamana denk gelir.[14] Adanın tamamı haziran ayından eylül ayına kadar sıcak ve nemli havaya maruz kalır. Tayfunlar en çok temmuz, ağustos ve eylül aylarında görülür.[14]

Kış aylarında (Kasım'dan Mart'a kadar), kuzeydoğuda sürekli yağmur yağarken, adanın orta ve güney kısımları çoğunlukla güneşlidir.

İklim değişikliği nedeniyle Tayvan'daki ortalama sıcaklık son 100 yılda 1,4 °C (2,5 °F) arttı. Bu, dünya çapındaki sıcaklık artışının iki katıdır.[15]

Tayvan hükümetinin hedefi, karbon emisyonlarını 2005 seviyelerine kıyasla 2030'da yüzde 20, 2050'de ise yüzde 50 azaltmaktır. Karbon emisyonları 2005 ile 2016 arasında yüzde 0,92 arttı.[16]

İdari bölümler[değiştir | kaynağı değiştir]

Ana madde: Tayvan'ın idari bölümleri
Tayvan adasını, Çin'i ve Moğolistan'ı gösteren bir harita. Tayvan ve yakındaki diğer küçük adalar koyu mavi renkle vurgulanmıştır ve ÇHC'nin "Serbest Bölge" olarak tanımlanmaktadır. Çin açık mavi renkle vurgulanmıştır ve ÇHC tarafından talep edilen ve ÇHC tarafından kontrol edilen bir alan olarak tanımlanmaktadır. Moğolistan kırmızıyla vurgulanmıştır. Diğer küçük alanlar, tarihsel olarak ÇHC tarafından hak iddia edildiği için farklı renklerle vurgulanmıştır ancak şu anda aralarında Rusya, Japonya veya Pakistan'ın da bulunduğu diğer ülkeler tarafından kontrol edilmektedir.
Çin Cumhuriyeti'nin tarihsel olarak hak iddia ettiği resmi bölümleri ve bölgeleri, bunların 2005 yılı itibarıyla durumlarıyla birlikte gösteren bir harita
Çin Cumhuriyeti ve Çin Halk Cumhuriyeti tarafından çizilen siyasi bölünmeler

1947 anayasasına göre ÇHC'nin toprakları "mevcut ulusal sınırlara" göredir. [17] ÇC, hukuki olarak anayasal olarak eyaletlere [zh] 省 (中華民國), özel belediyelere (bunlar ayrıca yerel yönetim bölgelerine bölünmüştür) ve eyalet düzeyindeki Tibet Bölgesi'ne bölünmüştür. Her il, şehirlere ve ilçelere bölünmüştür; bunlar ayrıca ilçelere ve ilçe tarafından yönetilen şehirlere bölünmüştür; her biri ilçeyle görevleri paylaşan seçilmiş belediye başkanları ve belediye meclis üyelerine sahiptir. Bazı bölümler, standart bölümlere göre farklı derecelerde özerkliğe sahip olan yerel bölümlerdir. Ayrıca ilçeler, şehirler ve kasabalar da köy ve mahallelere bölünmüştür.

Eyaletler "düzenlendi" ve artık işlevsel değillerdir.[18] Benzer şekilde, Çin'in İç Moğolistan'ı için Moğol bayrakları da mevcuttu,[19] ancak bunlar 2006'da kaldırıldı ve ÇHC, 1946 anayasasında belirtildiği gibi 2002'de Moğolistan'ı (eski adıyla Tayvan'da Dış Moğolistan olarak biliniyordu) tanıdığını yeniden teyit etti.[20][21][22]

İşlevsel olmayan eyaletlerle Tayvan, pratikte her biri seçilmiş bir lider tarafından yönetilen kendi kendini yöneten bir organa ve seçilmiş üyelerden oluşan bir yasama organına sahip 22 alt ulusal bölüme ayrılmıştır. Yerel yönetimlerin görevleri arasında sosyal hizmetler, eğitim, şehir planlaması, kamu inşaatı, su yönetimi, çevre koruma, ulaşım, kamu güvenliği ve daha fazlası yer alır.

ÇHC 1949'da Tayvan'a çekildiğinde, hak iddia ettiği bölge 35 il, 12 özel belediye, 1 özel idari bölge ve 2 özerk bölgeden oluşuyordu. Ancak, geri çekilmesinden bu yana, ÇHC yalnızca Tayvan ili ve Fujian ili'nin bazı adalarını kontrol etti. ÇHC aynı zamanda tartışmalı Güney Çin Denizi Adaları'nın bir parçası olan Spratly Adaları'ndaki Pratas Adaları ve Taiping Adası'nı da kontrol etmektedir. Tayvan'a çekildikten sonra Kaohsiung yönetimi altına alındılar.[23]

Demografi[değiştir | kaynağı değiştir]

Tayvan büyük şehir ve merkezleri
2020 sayımı[24]
Sıra Şehir ismi İlçe Nüfus Sıra Şehir ismi İlçe Nüfus
Yeni Taipei
Yeni Taipei

Tayçung
Tayçung

1 Yeni Taipei Yeni Taipei 4,020,572 11 Pingtung Pingtung 198,795 Kaohsiung
Kaohsiung

Taipei
Taipei

2 Tayçung Tayçung 2,815,704 12 Zhubei Hsinchu 194,941
3 Kaohsiung Kaohsiung 2,774,571 13 Yuanlin Changhua 125,071
4 Taipei Taipei 2,642,877 14 Douliu Yunlin 108,634
5 Taoyuan Taoyuan 2,250,954 15 Taitung Taitung 105,138
6 Tainan Tainan 1,880,216 16 Toufen Miaoli 103,806
7 Hsinchu Hsinchu 449,113 17 Hualien Hualien 103,324
8 Keelung Keelung 368,932 18 Nantou Nantou 99,224
9 Chiayi Chiayi 267,653 19 Yilan Yilan 95,589
10 Changhua Changhua 235,022 20 Miaoli Miaoli 87,960

Uluslararası ilişkiler[değiştir | kaynağı değiştir]

Ayrıca bakınız: Tayvan'ın siyasi durumu

Günümüz itibarıyla aşağıdaki 13 ülke Çin Cumhuriyeti'ni tanımakta ve resmî diplomatik ilişkilerde bulunmaktadır. Tarihler, ilişkilerin başladığı veya sürekli olduğu dönemleri yıldız işaretiyle (*) Taipei'de büyükelçiliği olan ülkeleri belirtir:

Afrika (1 devlet)


Avrupa (1 devlet)


Okyanusya (4 devlet)


Orta, Güney Amerika ve Karayipler (7 devlet)

Bunların hâricinde aralarında Birleşik Devletler, Avrupa Birliği üyesi ülkelerin çoğu ve 47 devlet Tayvan ile ekonomik ve kültürel ilişkiler kurmaya devam ederler. Bu ülkelerin pek çoğu Tayvan'da büyükelçilik benzeri, ekonomik ve kültürel ilişkilerin gerçekleştirildiği ofisler bulundururlar.

Ekonomi[değiştir | kaynağı değiştir]

Ana madde: Tayvan ekonomisi
Photo of Taipei 101 tower against a blue sky.
Taipei 101, 2004'ten 2010'a kadar dünya‘nın en yüksek gökdeleni rekorunu elinde tuttu.

Tayvan'ın 20. yüzyılın ikinci yarısındaki hızlı sanayileşmesi ve hızlı büyümesi "Tayvan Mucizesi" olarak adlandırıldı. Tayvan, Hong Kong, Güney Kore ve Singapur ile birlikte "Dört Asya Kaplanı"ndan biridir. Ekim 2022 itibarıyla Tayvan, nominal GSYİH açısından dünyanın 21. büyük ekonomisidir.[25]

Tarım, 1951'de yüzde 32 iken, 2001'den bu yana GSYİH'nın yüzde 2'sinden azını oluşturdu.[26] Komşuları Güney Kore ve Japonya'nın aksine Tayvan ekonomisi, büyük iş gruplarından ziyade küçük ve orta ölçekli işletmelerin hakimiyetindedir.[27] Geleneksel emek yoğun endüstriler düzenli şekilde kıyı dışına taşınmakta ve onların yerini daha fazla sermaye ve teknoloji yoğun endüstriler almaktadır. Tayvan'da yüksek teknolojili bilim parkları ortaya çıktı.

Bugün Tayvan, yatırım ve dış ticarette devletin giderek azalan katılımıyla dinamik, kapitalist, ihracata dayalı bir ekonomiye sahiptir. Bu eğilime uygun olarak, devlete ait bazı büyük bankalar ve sanayi firmaları özelleştirilmektedir.[28]

İhracat sanayileşmenin temel itici gücü olmuştur. Ticaret fazlası oldukça büyüktür ve Tayvan dünyanın en büyük döviz rezervi sahiplerinden biri olmaya devam etmektedir.[29]

Tayvan'ın 2022'deki toplam ticareti 907 milyar ABD dolarına ulaştı. Yıl içinde hem ihracat hem de ithalat, sırasıyla 479,52 milyar ABD Doları ve 427,60 milyar ABD Doları ile rekor seviyelere ulaştı.[30]

Çin, Amerika Birleşik Devletleri ve Japonya, Tayvan'ın en büyük üç ticaret ortağıdır ve toplam ticaretin yüzde 40'ından fazlasını gerçekleştirmektedir.[31]

1990'lı yılların başından bu yana Tayvan ile Çin arasındaki ekonomik bağlar oldukça gelişmiştir. 2002 yılında Çin, ilk kez ABD'yi geçerek Tayvan'ın en büyük ihracat pazarı haline geldi.[32]

Çin aynı zamanda dışarıya yönelik doğrudan yabancı yatırımların da en önemli hedefidir.[33] 1991'den 2022'ye kadar Tayvanlı şirketler Çin'e 200 milyar ABD dolarından fazla yatırım yaptı.[34]

Çin’de, yaklaşık 4.200 Tayvanlı işletme ve 240.000'den fazla Tayvanlı çalışan bulunmaktadır.[35][36] Her ne kadar Tayvan ekonomisi bu durumdan yararlansa da bazıları adanın giderek anakara Çin ekonomisine bağımlı hale geldiği görüşünü dile getirmektedir.[37] Diğerleri, Tayvan ile Çin ana karası arasındaki yakın ekonomik bağların, PLA'nun Tayvan'a karşı herhangi bir askeri müdahalesini çok maliyetli ve dolayısıyla daha az olası hale getireceğini savunmaktadır.[38]

Hsinchu Bilim Parkı'nda TSMC fab 5 bulunmaktadır

1980'lerden bu yana, Tayvan merkezli bir dizi teknoloji firması dünya çapındaki erişim alanlarını genişletti.[39] Tayvan, gelişmiş çiplerin tedarik zincirinde önemli bir oyuncudur. Tayvan'ın kilit yarı iletken endüstrisindeki yükselişi büyük ölçüde Taiwan Semiconductor Manufacturing Co. (TSMC) ve United Microelectronic Corporation'a (UMC) bağlanır.[40] TSMC 21 Şubat 1987'de kuruldu ve Aralık 2021 itibarıyla piyasa değeri Tayvan'ın GSYİH'sının yaklaşık %90'ına eşitti.[41]

Şirket, piyasa değeri[42] bakımından dünyanın en büyük 9. şirketi olmasının yanı sıra, Intel ve Samsung'u geride bırakan dünyanın en büyük yarı iletken üretim şirketidir.[43] Tayvan'ın yüksek teknoloji ihracatında ve küresel yarı iletkenlerde bir diğer büyük şirket olan UMC, daha az gelişmiş yarı iletken işlemler ve silikon levhalarda Amerikan GlobalFoundries ve diğerleriyle rekabet etmektedir.[44] Merkezi Tayvan'da bulunan diğer tanınmış uluslararası teknoloji şirketleri arasında kişisel bilgisayar üreticileri Acer Inc. ve Asus ile elektronik üretim devi Foxconn bulunmaktadır.[45]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Wikimedia Commons'ta Republic of China ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "General Statistical analysis report, Population and Housing Census" (PDF). National Statistics, ROC (Taiwan). 26 Aralık 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2016. 
  2. ^ a b Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; IMFWEOCN isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  3. ^ Taiwan country profile 21 Ağustos 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. BBC News. Erişim: 12 Temmuz 2007
  4. ^ Mark Almond, Revolution:500 Years of Struggle for Change, Londra: De Agostini Editions, 1996, s. 147
  5. ^ a.g.e., s. 147
  6. ^ a.g.e., s. 148
  7. ^ "The Manchurian Incident". ENCYCLOPÆDIA BRITANNICA. BRITANNICA. 16 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2020. 
  8. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; taiwansnapshot isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  9. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; NDC2021 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  10. ^ Dinerstein, Eric; Olson, David; Joshi, Anup; Vynne, Carly; Burgess, Neil D.; Wikramanayake, Eric; Hahn, Nathan; Palminteri, Suzanne; Hedao, Prashant; Noss, Reed; Hansen, Matt; Locke, Harvey; Ellis, Erle C; Jones, Benjamin; Barber, Charles Victor; Hayes, Randy; Kormos, Cyril; Martin, Vance; Crist, Eileen; Sechrest, Wes; Price, Lori; Baillie, Jonathan E. M.; Weeden, Don; Suckling, Kierán; Davis, Crystal; Sizer, Nigel; Moore, Rebecca; Thau, David; Birch, Tanya; Potapov, Peter; Turubanova, Svetlana; Tyukavina, Alexandra; de Souza, Nadia; Pintea, Lilian; Brito, José C.; Llewellyn, Othman A.; Miller, Anthony G.; Patzelt, Annette; Ghazanfar, Shahina A.; Timberlake, Jonathan; Klöser, Heinz; Shennan-Farpón, Yara; Kindt, Roeland; Lillesø, Jens-Peter Barnekow; van Breugel, Paulo; Graudal, Lars; Voge, Maianna; Al-Shammari, Khalaf F.; Saleem, Muhammad (2017). "An Ecoregion-Based Approach to Protecting Half the Terrestrial Realm". BioScience. 67 (6): 534-545. doi:10.1093/biosci/bix014 Özgürce erişilebilir. ISSN 0006-3568. PMC 5451287 $2. PMID 28608869. 
  11. ^ Grantham, H. S.; Duncan, A.; Evans, T. D.; Jones, K. R.; Beyer, H. L.; Schuster, R.; Walston, J.; Ray, J. C.; Robinson, J. G.; Callow, M.; Clements, T.; Costa, H. M.; DeGemmis, A.; Elsen, P. R.; Ervin, J.; Franco, P.; Goldman, E.; Goetz, S.; Hansen, A.; Hofsvang, E.; Jantz, P.; Jupiter, S.; Kang, A.; Langhammer, P.; Laurance, W. F.; Lieberman, S.; Linkie, M.; Malhi, Y.; Maxwell, S.; Mendez, M.; Mittermeier, R.; Murray, N. J.; Possingham, H.; Radachowsky, J.; Saatchi, S.; Samper, C.; Silverman, J.; Shapiro, A.; Strassburg, B.; Stevens, T.; Stokes, E.; Taylor, R.; Tear, T.; Tizard, R.; Venter, O.; Visconti, P.; Wang, S.; Watson, J. E. M. (2020). "Anthropogenic modification of forests means only 40% of remaining forests have high ecosystem integrity – Supplementary Material". Nature Communications. 11 (1): 5978. Bibcode:2020NatCo..11.5978G. doi:10.1038/s41467-020-19493-3. ISSN 2041-1723. PMC 7723057 $2. PMID 33293507. 
  12. ^ "Taiwan". The World Factbook. United States Central Intelligence Agency. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2019. 
  13. ^ Exec. Yuan (2014), s. 44.
  14. ^ a b Exec. Yuan (2014), s. 45.
  15. ^ "Climate of Taiwan". USA Today (İngilizce). 29 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Eylül 2020. 
  16. ^ "Is Taiwan Doing Enough to Address Climate Change in The Hottest Summer Ever?｜Politics & Society｜2020-08-19｜web only". CommonWealth Magazine. Erişim tarihi: 18 Eylül 2020. 
  17. ^ Article 4 of the constitution
  18. ^ "Taiwan Provincial Government Official Website". 29 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2018. 
  19. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; I Mongol isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  20. ^
    “ Insert the text of the quote here, without quotation marks. „
  21. ^ "Mongolian office to ride into Taipei by end of the year". Taipei Times. 11 Ekim 2002. 10 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2009. In October 1945, the people of Outer Mongolia voted for independence, gaining the recognition of many countries, including the Republic of China. (...) Due to a souring of relations with the Soviet Union in the early 1950s, however, the ROC revoked recognition of Outer Mongolia, reclaiming it as ROC territory. {...} Long a province of China, Mongolia declared its independence in 1921 with Soviet backing. After the Ministry of the Interior's recent decision to exclude Mongolia from the official ROC map, on 3 Oct, the Ministry of Foreign Affairs announced that Taiwan recognizes Mongolia as an independent country – 81 years after Mongolia declared its independence. 
  22. ^ "有關外蒙古是否為中華民國領土問題說明新聞參考資料" [Reference materials about the territory of the Republic of China excluding Outer Mongolia] (PDF) (Çince). Mainland Affairs Council. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2012. 
  23. ^ "World: Asia-Pacific Analysis: Flashpoint Spratly". BBC. 14 Şubat 1999. 
  24. ^ "人口統計資料". 中華民國內政部戶政司 (Çince). 1 Mayıs 2018. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2020. 
  25. ^ "World Economic Outlook Database". Uluslararası Para Fonu. Nisan 2023. Erişim tarihi: 11 Nisan 2023. 
  26. ^ "US-Taiwan FTA would have limited impact". bilaterals.org. 10 May 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2009. 
  27. ^ "SMEs Serve as the Backbone of Taiwan's Stable Economic Development". Ministry of Economic Affairs, R.O.C. 28 Ekim 2022. Erişim tarihi: 5 Şubat 2023. 
  28. ^ Her, Kelly (12 Ocak 2005). "Privatization Set in Motion". Taiwan Review. 30 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2009. 
  29. ^ "Reserves of foreign exchange and gold". The World Factbook. CIA. 4 Eylül 2008. 13 Haziran 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2011. Rank 5 Taiwan $274,700,000,000 31 Aralık 2007 
  30. ^ "Taiwan exports hit high in 2022 despite weakness in 2nd half". Focus Taiwan. 7 Ocak 2023. Erişim tarihi: 5 Şubat 2023. 
  31. ^ "Trade Statistices". The Bureau of Foreign Trade, MOEA. Erişim tarihi: 5 Şubat 2023. 
  32. ^ Tung, Chen-yuan (2005). "Trade Relations between Taiwan and China". Luo, Jing (Ed.). China Today: An Encyclopedia of Life in the People's Republic. Greenwood Press. ss. 625–628. 
  33. ^ Kuo, Anthony; Kao, Ming-Sung (23 Nisan 2018). "Taiwan's FDI: Why Outflows are Greater than Inflows". taiwaninsight.org. Erişim tarihi: 5 Şubat 2023. 
  34. ^ "Statistics". Investment Commission, Ministry of Economic Affairs. 5 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Şubat 2023. 
  35. ^ Chang, Hannah (8 Temmuz 2021). "Taiwan businesses: Exiting China not an option amid struggle for survival". CommonWealth Magazine. Erişim tarihi: 5 Şubat 2023. 
  36. ^ Chase, Steven (29 Eylül 2022). "Fraying ties? More Taiwanese people are leaving successful careers in China to return home". The Globe and Mail. Erişim tarihi: 5 Şubat 2023. 
  37. ^ DoIT 2008, s. 5 "Although used-to-be-hostile tension between Taiwan and China has been eased to a certain degree, Taiwan should seek to maintain stable relation with China while continuing to protect national security, and avoiding excessive "Sinicization" of Taiwanese economy. Strategies to avoid excessive "Sinicization" of the Taiwanese economy could include efforts to increase geographic diversity of overseas Taiwanese employment, diversifying Taiwan's export markets and investment. "
  38. ^ "What's behind China-Taiwan tensions?". BBC News. 2 Ağustos 2022. Erişim tarihi: 5 Şubat 2023. Some Taiwanese people worry their economy is now dependent on China. Others believe that closer business ties make Chinese military action less likely, because of the cost to China's own economy. 
  39. ^ Feigenbaum, Evan A. (2020). "Historical Context of Taiwan's Technological Success". Assuring Taiwan's Innovation Future. Carnegie Endowment for International Peace. ss. 5–9. 
  40. ^
    “ Insert the text of the quote here, without quotation marks. „
  41. ^ Mak, Robyn (17 Aralık 2021). "Breakingviews – TSMC can fix Taiwan's stalled green transition". Reuters. Erişim tarihi: 20 Haziran 2022. 
  42. ^ "TSMC (TSM) – Market capitalization". companiesmarketcap.com. Erişim tarihi: 20 Mayıs 2022. 
  43. ^ "TSMC Announces Intention to Build and Operate an Advanced Semiconductor Fab in the United States". Taiwan Semiconductor Manufacturing Company Limited. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2022. 
  44. ^ LaPedus, Mark (9 Eylül 2009). "GlobalFoundries to give UMC a run for its money". EETimes. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2022. 
  45. ^ "What is Foxconn? Only the world's No. 1 contract electronics maker". Chicago Tribune. 27 Temmuz 2017. Erişim tarihi: 27 Mayıs 2022. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Tayvan&oldid=32912353" sayfasından alınmıştır